Velthurius servum manibus capit: „Nihilne audivisti, Fide?“ Fidus:
„Au-, au-, audivi.“ Velthurius: „Quin me excitavisti? Quot viri fuerunt?
Dic mihi numerum: Unus an duo?“ Fidus: „Clamor me excitaverat!
Subito tres viros vidi. Omnes pallia1 nigra gesserunt. Ora eorum videre
non potui; eos rogavi: ‚Quid vultis?‘, cum post me sonos pedum audivi.
Au, au! Nunc caput mihi dolet, domine!“
„Vide, pater! Video multa vestigia2: octo, decem, duodecim varios
pedes! Non quattuor vel quinque, sed sex scelerati fuerunt!“ Velthurius:
„Etiam si septem vel viginti fures fuerunt: Liber meus deest!“
„Unus e viris dixerat: ‚Omittite arcam3! Tantam arcam ne animalia
quidem fortia portare possunt. Nos eam trans4 moenia trahere non
possumus; capite librum solum! Tandem ad mare currere volumus!
Ibi tuti erimus.‘“ Velthurius: „Puto eos ad portum fugisse.“
Larisa: „Hoc certum est. Quin nave cele-
ri portum petimus? Ventus secundus est.
Ad turrim novam Rufus amicus vivit; de
turri omnia videt.“
1 pallium Mantel – 2 vestigium Fußspur – 3 arca Truhe –
4 trans Präp. m. Akk. über