Εδώ ο κόσμος χάνεται κι εσύ...ισιώνεις τη φράτζα σου!!

You know what they say: Don't feed the troll! Μπορεί να μην είμαι ακόμα τρολ, αλλά αν συνεχίζετε να με ταϊζετε
δεν εγγυόμαι πως θα παραμείνω έτσι.Και να πεις πως δεν είναι συχνό φαινόμενο να πω "ντακς δε βαριέσαι, εγώ είμαι η στραβή"
αλλά νισάφι πια! Τι να πω, ίσως να είμαι εγώ η οπισθοδρομική.Εγώ μεγάλωσα μαθαίνοντας την εξής εισαγωγή για το
official essay opening ( το οποίο δυστυχώς δεν έπαιξε όταν έδινα πανελλήνιες): "Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και
των μεγάλων τεχνολογικών επιτευγμάτων, τα οποία κατακλύζουν τη ζωή μας" και μπλα μπλα μπλα. Προφανώς (ΚΑΙ ευτυχώς) αλλάξανε
τα "θέματα" αφού τελείωσα με το σχολείο.Πλέον "ζούμε στην εποχή της ισιωτικής και του αφρού/λακ, τα οποία κατακλύζουν τα ντουλάπια μας".
Πήραμε την πρώτη κρυάδα από το facebook (ναι μωρέ έχω κι εγώ αλλά σπανίως το ανοίγω πλέον,
συνεχίσαμε με κρούσματα της ασθένειας σε σχολεία (κυρίως σε ηλικίες 11-16) και πλέον είναι επιβεβαιωμένη ανίατη ασθένεια.
Δεν μιλάω για ασθένεια που προκαλείται από τον ιό Η1Ν1 αλλά από τον ιό Δ.Μ.Χ.Τ.Ι.Μ (Δεν Μπορώ Χωρίς Την Ισιωτική Μου) ή για συντομία "Δεν βλέπω μπροστά μου".
Και όπως σε κάθε ασθένεια, έτσι και σ'αυτή υπάρχει η ελαφριά μορφή και η βαριά μορφή (για την οποία κλαίνε μάνες και μανίτσες).
Δεν γνωρίζω ποιός/ποιά μπορεί να άρχισε αυτή την παράνοια, αλλά ώρες ώρες αισθάνομαι τη μεσαιωνική τάση να εξολοθρεύσω τους φορείς που "μιαίνουν" την κοινωνία μας!!
Ακόμα να καταλάβετε; Μιλάω για Τα Παιδιά με Τις Φράτζες...όλα αυτά τα παιδάκια που έχουν διάγνωση με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και κρίσεις πανικού με την φράτζα τους
(και προφανώς χρήζουν ειδικής μεταχείρησης), παιδάκια που έχουν αντικαταστήσει το χέρι τους από τον αγκώνα και κάτω με την ισιωτική τους (κατ' αναλογία με τον γάτζο του
Captain Hook), παιδάκια που ξέρουν καλύτερα τον αριθμό ιόντων που εκπέμπουν οι κεραμικές πλάκες τουρμαλίνης για τέλειο ίσιωμα παρά τον τύπο για την εύρεση της μέσης
ταχύτητας ενόσ κινητού ππου ξεκινάει από το σημείο Α. Παιδάκια τα οποία έχουν ξεχάσει πως είναι να περπατάς στη βροχή χωρίς ομπρέλα γιατί "σόρρυ φίλος αλλά θα χαλάσει
το μαλλί! Μία ώρα την παίδευα εκείνη τη ριμάδα την τούφα~"...Παιδιά που συναγονίζονται άνετα τις ομπρέλες, τα σκίαστρα, τις τέντες και ενίοτε τις κεραμοσκεπές αφού η φράτζα
τους παρέχει απίστευτη προστασία από όλα τα καιρικά φαινόμενα και ειδικότερα την ηλιοφάνεια...Δεν είναι παράξενο που οι πωλήσεις μούφα γυαλιών έχουν κάνει τσουλήθρα
(όπως αναφέρουν οι πλανόδιοι πωλητές).
Και πες πως καταρρίπτω το ίδιο μου το τρόλινγκ και λέω "ας κάνουν ό,τι θέλουν"...Εκεί που δεν μπορώ να κάνω τα στραβά μάτια είναι το εξής οξύμωρο: Κανέις δεν έχει χρόνο, ποτέ
και για τίποτα, ΑΛΛΑ το μαλλί μαλλί...σε παρακαλώ "θα βγω εγώ από το σπίτι έτσι; Χωρίς να ισιώσω μαλλί; Απαπα...Καλύτερα να παρω απουσία πρώτη ώρα, κλάιν".
Σαν να μην ήταν αυτό αρκετό, την φρατζουλίνα συνοδεύουν συγκεκριμένες μάρκες ρούχων, παπουτσιών, γυαλιών όλα σε ένα εννιαίο στυλ για όλους (απλώς σε μεγάλη ποικιλία
χρωμάτων). Και για να μην ξεχνιόμαστε, έχουμε και τα μονίμως σουφρωμένα χειλάκια στις "piculines".
Όπου κι αν κοιτάξω γύρω μου, βλέπω τα ίδια.Παιδιά που είναι λες και βγήκαν από φάμπρικα παραγωγής ζαβών...Θυμάμαι πως κάποτε δεν ήταν έτσι, μπορεί ο κόσμος πάντα
να αποδοκίμαζε το διαφορετικό, αλλά τουλαχιστον δεν υπήρχε αυτη η απαράδεκτη ομοιομορφία στους ανθρώπους...Τα παιδάκια έχουν καταντήσει θύματα της ίδιας τους της ματαιοδοξίας
και περισσότερο θύματα του καταναλωτισμού και της μαζοποίησης. Όλοι μιλάνε για διαφορετικότητα, κι όμως όλοι έιναι τόσο ίδιοι..Ειλικρινά, όσο κι αν κοροϊδεύω αυτά τα
παιδάκια, κατά βάθος νιώθω οίκτο και άπειρη λύπηση για το πρόσωπό τους.Θα είναι αργά όταν καταλάβουν πως η ματαιοδοξία περπατάει μόνο σε σκοτεινά σοκάκια. Αυτό που δεν
έχουν ακόμα καταλάβει έιναι πως το να προσπαθείς να μοιάσεις με άλλα 1000 άτομα δε σε κάνει κάτι το διαφορετικό, σε κάνει αυτομάτως μέλος της μάζας...Θες να έισαι ένας
από τους πολλούς χωρίς ταυτότητα; Καλώς... Εγώ στη θέση σου θα ήθελα να είμαι ένας από τους λίγους που ΔΕΝ ακολουθεί τη μόδα αλλά είναι ελέυθερος να ξεχώρίζει, γιατί
δεν ακολουθεί τις νόρμες ενός συγκεκριμένου στυλ...Και ναι, σ'ευχαριστώ που μου δίνεις τη δυνατότητα να κάνω ακριβώς αυτό...Σκέψου το παιδάκι...το μαλλί δεν κάνει τον άνθρωπο
;)


                      Χριστίνα