dd

#include <iostream>
#include <string>
#include <typeinfo>

using namespace std;



class Widget {

private:
    int id;
    static int globalId;

protected:
    string name;

public:
    int getWidgetId(){
        return id;
    }
    string getWidgetName() {
        return name;
    }
    void setWidgetName(string name) {
        this->name = name;
    }

    void wypisz() {
        cout << "Class name: Widget" << endl;
        cout << "Id: " << id << endl;
        cout << "Object name: " << name << endl;
    }

    Widget() {
        this->id = globalId;
        Widget::globalId++;

        cout << "Class name: Widget created" << endl;
    }

    Widget(string name) {
        this->name = name;
        this->id = Widget::globalId;
        Widget::globalId++;

        cout << "Class name: Widget created" << endl;
    }

    ~Widget(){
        cout << "Class name: Widget destroyed" << endl;
    }
};

// !!! Inicjalizacja statycznej zmiennej
int Widget::globalId = 0;

class TextBox : public Widget {
  // Tak dlugo jak nie jestesmy na koncu hierarchii dziedziczenia pola powinny raczej byc protected, w razie gdyby powstala klasa dziedziczaca po tej. O ile taka klasa powinna miec dostep do tego pola. Jezeli jestesmy pewni ze takie pole powinno byc dostepne tylko i wylacznie w tej klasie, nawet nie w jej dziecku, to powinno byc private. Nigdy nie wiadomo czy nie bedzie trzeba utworzyc takiego dziecka.
protected:
    string text;
public:
    string getText() {
      return text;
    }

    void setText(string text) {
      this->text = text;
    }

    void wypisz() {
       Widget::wypisz(); // wypisuje rodzica
       cout << "Text: " << text << endl; // wypisuje dodatkowe informacje z tej klasy
    }

    TextBox() {
        cout << "Class name: TextBox created" << endl;
    }

    ~TextBox() {
        cout << "Class name: TextBox destroyed" << endl;
    }

};

class Slider : public Widget{
protected:
    int zakres;
    int wartosc;

public:
    int getZakres() {
        return zakres;
    }
    int getWartosc() {
        return wartosc;
    }

    void setZakres(int zakres) {
      this->zakres = zakres;
    }

    void setWartosc(int wartosc) {
      this->wartosc = wartosc;
    }

    void wypisz() {
       Widget::wypisz(); // wypisuje rodzica
       cout << "Zakres: " << zakres << endl; // wypisuje dodatkowe informacje z tej klasy
       cout << "Wartosc: " << wartosc << endl;
    }

    Slider() {
        cout << "Class name: Slider created" << endl;
    }

    ~Slider() {
        cout << "Class name: Slider destroyed" << endl;
    }

};

class PasswordTextBox : public TextBox {
private:
    char znakMaska;

public:
    PasswordTextBox() {
        cout << "Class name: PasswordTextBox created" << endl;
    }

    ~PasswordTextBox() {
        cout << "Class name: PasswordTextBox destroyed" << endl;
    }
};

int main()
{

    Widget widget("W1");
    widget.wypisz();
    cout << endl;

    TextBox textBox;
    textBox.wypisz();
    cout << endl;

    PasswordTextBox  pwTextBox;
    pwTextBox.wypisz();
    cout << endl;

    Slider slider;
    slider.wypisz();
    cout << endl;

 //Widget* tab[7];
    Widget **tab = new Widget*[7];
    // Niby to to samo co wyzej, mamy tablice dynamiczna wskaznikow, ALE
    // W pierwszym przypadku wszystkie 7 elementow dostaje juz adres pamieci
    // W drugim przypadku adresy nie sa jeszcze przypisane, dlatego gdybysmy
    // uzyli pierwszego sposobu na inicjalizacje tablicy, dodali np 2 elementy pod [0] i [1]
    // i w petli od 0 do 7 zrobili:   tab[i]->wypisz() to program moze cos odwalic
    // dlatego ze tablica jeszcze nie ma adresow i probujesz na nieistniejacym adresie
    // wywolac metode "wypisz()"

    // Odkomentuj ponizszy kod i sprawdz jakie wypisze adresy
    // Potem zakomentuj moja inicjalizacje tablicy Widget i odkomentuj Twoja i zas sprawdz
    // W przypadku mojego sposobu niewpisane do tablicy elementy beda wypisane jako ZERO,
    // ale rzeczywiscie beda NULLAMI
    // Potem jest zadanie ze trzeba wypisac wszystkie elementy i przy mojej inicjalizacji
    // bedziesz mogla sprawdzic czy adres jest nullem, jesli nie to mozesz wypisac na ekran
    // i nic sie nie wydupi

   /* cout << "ADRESY" << endl;
    tab[0] = new Widget("a"); // Tworzymy sobie jeden obiekt zeby byl w tablicy;
    for(int i = 0; i < 7; i++) {
      cout << tab[i] << endl ;
    }
    cout << "KONIEC ADRESOW" << endl << endl;
    */


    cout << "Wstawianie --- " << endl;
    tab[0] = &widget;
    tab[1] = &textBox;
    tab[2] = &slider;

    for(int i = 0; i < 7; i++) {
      // tu jest to sprawdzenie, jak zostawisz twoja inicjalizacje tablicy to cos sie popierdoli
      if (tab[i] != NULL) {
          tab[i]->wypisz();
          cout << endl;
      }
    }
    // metody wypisz() uzyte w petli to implementacja metody z klasy Widget, dlatego nie wypisuje ona np tekstu z klasy TextBox ktora jest nadpisana zeby dodawala cos wiecej

    cout << "Program end" << endl;
    // ZAD 4
    // Konstruktory wywoluja sie od najstarszego do najmlodszego, czyli od najwyzszej klasy bazowej, u nas Widget, do najnizszej, PasswordTextBox
    // Destruktory na odwrot, najpierw usunie sie PasswordTextBox, potem TextBox potem Widget


    return 0;
}