7DAYS 	Zondagavond, in een avond uit te lezen?

Zondagavond van Vonne van der Meer is een meeslepend verhaal waarin je je 167 bladzijdes lang inleeft in de personages. In de oorlog heeft Robert Blauwhuis een Joods meisje naar een onderduikadres gebracht. Daarbij heeft hij een wond opgelopen. Maar is het wel zo gebeurd als iedereen denkt? In dit verhaal komt goed naar voren wat bepaalde omstandigheden met iemand kunnen doen, ook spelen vertrouwen en vergeving een belangrijke rol. Het genre van het boek is een psychologische roman waarin herinneringen uit de oorlog voorkomen.

Freeke, de dochter van Robert Blauwhuis, is de hoofdpersoon. Je leert haar op een indirecte manier kennen. Ze is wat snel geïrriteerd als het om Mila gaat (Freeke en Mila kunnen het niet goed met elkaar vinden). Opvallend is dat wanneer Robert in coma ligt ze gelijk denkt dat het niet meer goed gaat komen met hem, wat de andere ook zeggen. Ook is ze erg beschermd naar haar zoon toe. Freeke is een erg realistisch personage, je kan je goed voorstellen dat iemand zo zou reageren op bepaalde gebeurtenissen in het verhaal. Dit zorgt ervoor dat je met haar meeleeft.

“Haar achttienjarige zoon woonde tegenover een hasjhol, Huize Lucifer. Hij maakte er geen geheim van dat hij wel eens blowde, op een feestje. Nooit in zijn eentje, had hij haar bezworen. Maar zou hij de verleidelijke geuren kunnen weerstaan die hem tegemoetkwamen iedere keer als de deur aan de overkant openging?”

Schuld en vergeving zijn de belangrijkste thema’s in het boek. Robert voelt zich schuldig voor wat hij heeft gedaan en dat hij erover gelogen heeft. Freeke en Mila staan voor de keuze of ze hem moeten vergeven. De wond van Robert is een leidmotief en herinnert Robert aan wat hij gedaan heeft in de oorlog.
Voor jongeren is dit een goed thema omdat ze in dit verhaal kunnen lezen hoe bepaalde situaties mensen verkeerde dingen kunnen laten doen. Ze leren hiervan dat je soms mensen moet vergeven wat ze ook gedaan hebben.

“’Maar ik ken je al zo lang, dat litteken zie ik niet eens meer, heus niet, en als ik het zie, zie ik wat je voor me over hebt gehad.’”

Het verhaal is geschreven in een meervoudig vertelperspectief. Dit is gedaan omdat in bepaalde delen van het verhaal de hoofdpersoon niet voorkomt. Ook is er een hoofdstuk waarin Robert in het ziekenhuis ligt en niet kan praten, je krijgt zijn gedachte mee omdat het verteld wordt vanuit zijn perspectief.

“Ze haalt haar neus op, een paar maal achter elkaar. ‘Had dan toch iets gezegd… Doe toch niet altijd zo flink… Als ik geweten had dat je je zo slecht voelde, was ik bij je gebleven vanavond. Echt. Dat weet je toch?’
Waarom huil je nou? Dit is maar een kleinigheid. Een soort… staaroperatie maar dan aan mijn oren? Knap dat ze dat tegenwoordig ook al kunnen. … Niet huilen…”







Dit meervoudig vertelperspectief zorgt voor spanning, vermoedens en laat je doorlezen omdat je in het begin van een hoofdstuk soms niet weet vanuit wie het geschreven is. Ook komt het voor dat de lezer informatie krijgt vanuit een personage, en later leest hoe een ander personage dit nog niet weet. Dit zorgt ervoor dat de lezer zich gaat afvragen hoe dat personage erachter gaat komen en wat hij of zij ervan gaat vinden.

Al met al is dit een fantastisch verhaal voor jong en oud. Het verhaal is spannend tot en met de laatste bladzijde en laat je afvragen hoe jij zou reageren als dit je zou overkomen. Het meervoudig vertelperspectief zorgt voor spanning en laat je doorlezen. Dus heb je nog een boek nodig voor je lijst? Of houd je gewoon erg van lezen. Dan is dit boek zeker het lezen waard!

Door Jelmer Dekker gepubliceerd op 12 juni 2017