Advertisement
Not a member of Pastebin yet?
Sign Up,
it unlocks many cool features!
- MOONTE
- #include <cstdlib>
- #include <iostream>
- #include <ctime>
- #include <cmath>
- using namespace std;
- float wektor(int x1,int y1,int x2,int y2){
- return sqrt(pow(x2-x1,2)+pow(y2-y1,2));
- }
- int main(int argc, char** argv) {
- int bok;
- float r;
- int x,y;
- cout<<"Podaj bok kwadratu ";
- cin>>bok;
- r=bok/2.0;
- cout<<"Promien kola "<<r<<endl;
- srand(time(0));
- int licz_p=0;
- for (int i=0;i<100;i++)
- {
- x = rand() % bok;
- y = rand() % bok;
- cout<<x<<" "<<y<<endl;
- if (wektor(x,y,r,r)<=r) { licz_p++;
- cout<<"wylosowano punkt w kole "<<endl;
- }
- else cout<<"wylosowano punkt poza kolem "<<endl;
- }
- cout<<"pi = "<<4*(licz_p/100.0);
- return 0;
- }
- Metoda ta pozwala wyznaczyć w sposób przybliżony wartość liczby pi (P) bazuje ona na wzorze
- Pole koła = pir2
- Pole prostokąta 4r2
- POLE KWADRATU i KOLA będą reprezentwane przez ilośc wylosowanych punktów IM więcedj obszaru pokryjemy punktami tym nasze obliczenia będą dokładniejsze
- Metoda Monte Carlo (MC) – metoda stosowana do modelowania matematycznego procesów zbyt złożonych (obliczania całek, łańcuchów procesów statystycznych), aby można było przewidzieć ich wyniki za pomocą podejścia analitycznego. Istotną rolę w tej metodzie odgrywa losowanie (wybór przypadkowy) wielkości charakteryzujących proces, przy czym losowanie dokonywane jest zgodnie z rozkładem, który musi być znany.
- Typowym przykładem może być modelowanie wyniku zderzenia cząstki o wysokiej energii z jądrem złożonym, gdzie każdy akt zderzenia elementarnego (z pojedynczym nukleonem jądra) modelowany jest oddzielnie poprzez losowanie liczby, rodzaju, kąta emisji, energii itp. cząstek wtórnych emitowanych w wyniku takiego zderzenia. Następnym etapem jest modelowanie losu każdej z cząstek wtórnych (w wyniku kolejnego losowania prawdopodobieństwa oddziaływania lub wyjścia z jądra). Kontynuując taką procedurę można otrzymać pełny opis „sztucznie generowanego” procesu złożonego. Po zebraniu dostatecznie dużej liczby takich informacji można zestawić ich charakterystyki z obserwowanymi wynikami doświadczalnymi, potwierdzając lub negując słuszność poczynionych w całej procedurze założeń.
- Metoda została opracowana i pierwszy raz zastosowana przez Stanisława Ulama.
- ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- BISEKCJA
- #include <cstdlib>
- #include <iostream>
- #include <ctime>
- #include <cmath>
- using namespace std;
- float wektor(int x1,int y1,int x2,int y2){
- return sqrt(pow(x2-x1,2)+pow(y2-y1,2));
- }
- int main(int argc, char** argv) {
- int bok;
- float r;
- int x,y;
- cout<<"Podaj bok kwadratu ";
- cin>>bok;
- r=bok/2.0;
- cout<<"Promien kola "<<r<<endl;
- srand(time(0));
- int licz_p=0;
- for (int i=0;i<100;i++)
- {
- x = rand() % bok;
- y = rand() % bok;
- cout<<x<<" "<<y<<endl;
- if (wektor(x,y,r,r)<=r) { licz_p++;
- cout<<"wylosowano punkt w kole "<<endl;
- }
- else cout<<"wylosowano punkt poza kolem "<<endl;
- }
- cout<<"pi = "<<4*(licz_p/100.0);
- return 0;
- }
- Metoda ta pozwala wyznaczyć w sposób przybliżony wartość liczby pi (P) bazuje ona na wzorze
- Pole koła = pir2
- Pole prostokąta 4r2
- POLE KWADRATU i KOLA będą reprezentwane przez ilośc wylosowanych punktów IM więcedj obszaru pokryjemy punktami tym nasze obliczenia będą dokładniejsze
- Metoda Monte Carlo (MC) – metoda stosowana do modelowania matematycznego procesów zbyt złożonych (obliczania całek, łańcuchów procesów statystycznych), aby można było przewidzieć ich wyniki za pomocą podejścia analitycznego. Istotną rolę w tej metodzie odgrywa losowanie (wybór przypadkowy) wielkości charakteryzujących proces, przy czym losowanie dokonywane jest zgodnie z rozkładem, który musi być znany.
- Typowym przykładem może być modelowanie wyniku zderzenia cząstki o wysokiej energii z jądrem złożonym, gdzie każdy akt zderzenia elementarnego (z pojedynczym nukleonem jądra) modelowany jest oddzielnie poprzez losowanie liczby, rodzaju, kąta emisji, energii itp. cząstek wtórnych emitowanych w wyniku takiego zderzenia. Następnym etapem jest modelowanie losu każdej z cząstek wtórnych (w wyniku kolejnego losowania prawdopodobieństwa oddziaływania lub wyjścia z jądra). Kontynuując taką procedurę można otrzymać pełny opis „sztucznie generowanego” procesu złożonego. Po zebraniu dostatecznie dużej liczby takich informacji można zestawić ich charakterystyki z obserwowanymi wynikami doświadczalnymi, potwierdzając lub negując słuszność poczynionych w całej procedurze założeń.
- Metoda została opracowana i pierwszy raz zastosowana przez Stanisława Ulama.
Advertisement
Add Comment
Please, Sign In to add comment
Advertisement