Stara mądrość mówi, że kiedy odkryjemy, że koń, na którym jedziemy padł, najlepszym wyjściem jest z niego zsiąść.

Jednakże w biznesie znane są również inne strategie, takie jak::


- kupno mocniejszego bata,
- zmiana jeźdźca,
- zapewnienia typu "Zawsze jeździliśmy w ten sposób na tym koniu",
- zwołanie komisji do zbadania konia,
- organizowanie delegacji mających na celu sprawdzenie, jak gdzie indziej jeździ się na martwych koniach,
- opracowanie standardów dotyczących jazdy na martwych koniach,
- zatrudnienie psychologa mającego przywrócić martwemu koniowi chęć do jazdy,
- szkolenie dla pracowników, mające podnieść ich zdolności jeździeckie,
- analiza sytuacji martwych koni w dzisiejszym otoczeniu,
- zmiana norm, która sprawi, że koń nie zostanie uznany za martwego,
- zatrudnienie podwykonawców mających ujeżdżać martwego konia,
- zebranie wielu martwych koni dla zwiększenia szybkości,
- ogłoszenie, że żaden koń nie jest zbyt martwy,
- przeznaczenie dodatkowych środków na zwiększenie wydajności konia,
- przeprowadzanie analizy rynku mającej wykazać, czy podwykonawcy mogą ujeżdżać tego konia taniej,
- kupno produktu mającego sprawić, że martwy koń będzie biegał szybciej,
- ogłoszenie, że koń jest teraz: lepszy, tańszy i szybszy,
- przeprowadzenie badań nad sposobami wykorzystania martwych koni,
- dostosowanie wymagań wydajności dla martwych koni,
- ogłoszenie, że przy produkcji tego konia, koszt był zmienną egzogeniczną,
- uznanie obecnego stanu konia za standard,
- awansowanie tego konia na stanowisko kierownicze.

Źródło: http://www.goldenline.pl/grupy/Przedsiebiorcy_biznesmeni/firma-idealna/strategie-czyli-historia-o-martwym-koniu,553400/