MC

To była ciężka noc. Death' zasypywał piachem jedno z dwóch ciał, kiedy Ja z Fury'm starałem się poukładać to wszystko w głowie.
Co się stało z drugim? Skończył tę cholerną przejażdżkę kilka mil wcześniej - lądując na dnie pieprzonego jeziora.
Nikt wtedy nie przejmował się, że zostanie znaleziony kilka dni później. Czasu brakowało coraz bardziej, a My byliśmy już zmęczeni tymi ostatnimi godzinami.
Pamiętam słowa Death'a, który na końcu klepnął mnie w ramię i po raz pierwszy powiedział:
“Ashes to ashes, dust to dust"
Uśmiechnąłem się do Niego, mimo że dalej widziałem spluwę przy swojej głowie.
Siedziałem tego dnia przy barze, sącząc kolejną butelkę mojego ulubionego piwa - ,,kolejny zwykły dzień w tej dziurze". Nagle słyszę otwierające się drzwi
i wpadającego do środka Striker'a, którego najwyraźniej ktoś pobił. Zasada zawsze była ta sama: zbieramy wszystkich do stołu. Los chciał, że kilka
godzin później mieliśmy tych gnojów leżących na podłodze. Na moje oko? Dwóch dilerów, którzy poczuli się zbyt pewni siebie. Nie oszczędzaliśmy naszych
kijów, aż do momentu utraty przytomności przez obydwu. Przekazywaliśmy w ten sposób wiadomości dla innych. Czemu wymierzaliśmy taką sprawiedliwość? Wbrew
pozorom uważaliśmy się za obrońców tego miasta w przeciwieństwie do tych cholernych czarnuchów. Wówczas wszyscy znali swoje miejsca w szeregu.
[...] Zegar tykał, a My odpalaliśmy nasze motocykle sprzed domu dilerów. Usłyszałem tylko strzał, kiedy jeden z naszych chłopaków padł na ziemię. Wydał
z siebie przerażający krzyk, po czym trzymając się za ramię, oddał kilka strzałów z drugiej ręki. Wymiana trwała krótko, bo jeden zaszedł mnie od tyłu -
przystawiając lufę do mojej skroni. Zdałem sobie sprawę, że popełniliśmy błąd dając upust emocjom. Pierwszy raz znajdowałem się w takiej sytuacji.
Stałem tak do momentu, kiedy nie zobaczyłem tego wzorku, wzroku śmierci. Był to zdecydowanie jeden pocisk, ale nieprzeznaczony dzisiaj dla mnie.
Czułem jak facet powoli naciska na spust, mimo że leżał od kilku sekund martwy. Takich "wiadomości" nie dawaliśmy na co dzień. Mieliśmy przejebane...
[...] Postawiłem zaraz swoją dupę na nogi, zerknąłem na Death'a i wiedziałem - czas się zwijać. Łopatę wrzuciłem na pakę, a sam usiadłem na miejsce pasażera.
Ręce zbyt bardzo się trzęsły, chociaż minęły dwie godziny od wydarzenia. Przez całą drogę milczałem, kiedy Fury' palił kolejne fajki za kółkiem.
Odstawił mnie pod sam dom, ale bałem się wtedy nawet własnego cienia. Wolnym krokiem wszedłem do środka, złapałem za butelkę piwa i usiadłem na fotelu.
Takich nocy nie da się przespać. To była ciężka noc...